Bay, saygın, yetkin ve mutlu anlamında, erkekler için kullanılan unvan.
Orhun Yazıtlarında, çığay ve yoksul sözcüklerinin karşıtı olarak soylu, varlıklı ve yetkili anlamında kullanılmıştır. Sözcüğe Kutadgu Bilig’de, Divan-ü Lügatit’ı-Türk’ de, Dede Korkut Kitabı’nda ve divan edebiyatı ürünlerinde sık sık rastlanır. Bazı Türk lehçelerinde “pay” biçimini almıştır. Türklerde ve bazı Doğu uluslarında, kutsanan ve simgeleşen bir hayvan adının önüne takılarak soyluluk ve seçkinlik belirten özel ad olarak kullanılmıştır: Baysungur, Baybars, Baydoğan vb. Serdar ve kahraman anlamında ise özel addan sonra gelin Tomanbay, Barsbay, Kayıt bay, Hayırbay, Yahşibay vb.
26 Kasım 1934 tarih ve 5290 sayılı yasa, Türkiye’de efendi, paşa, bey, beyefendi gibi lakap ve unvanları kaldırırken, özel yazışma ve haberleşmelerde bay ve bayan unvanlarına izin vermiştir.