Caize: Padişaha ya da devlet büyüklerine sundukları kasideler için şairlere verilen ödüllendirme parası.
Emevi ve Abbasi hükümdarları kendilerini öven şairleri caize vererek ödüllendiriyorlardı Bu gelenek Selçuklularda ve Osmanlılar’da da sürdü. Şairler padişah ve devlet adamlarına, göreve gelmeleri ya da bayram, ramazan, bahar, kış vb. nedenleriyle sundukları kasideler karşılığında ya da onlara adadıkları mesneviler ve daha başka yapıtlar dolayısıyla para ve armağanlar alırlardı.
Nef’i’ nin vezir İlyas Paşa’ya sunduğu bir kasidesi için bir at, bir köle ve değerli eşya ile ödüllendirildiği bilinmektedir. Bazen şairler caize istediklerini şiirlerinde açıkça dile getirirlerdi.
Caize için şiir yazılması düşük düzeyde bir edebiyat oluşturduğundan dolayı eleştirilmiştir. Sünbülzade Vehbi caize düşkünü şairleri yermiştir.