Divanı Ali, Osmanlı devletinde suçlanan yüksek düzeydeki devlet görevlilerinin (vekiller, yargı yetkilileri vb.) yargılandığı mahkeme.
1876 Kanunu esasisi nin 31. md.’si-ne göre, gerek duyulduğu zamanlarda ve padişah iradesiyle toplanırdı, “itham dairesi” ve “hüküm divanı” adlı iki ayrı organdan oluşmaktaydı. On üyesi Ayan’ dan, on üyesi Şûrayı devlet’ten, on üyesi de temyiz ve istinaf mahkemelerinden kurayla seçilirdi. Her on üyeden üçü bir araya gelerek dokuz kişilik itham dairesini oluşturur, bu daire dava edilenin yargılanmasına gerek olup olmadığına karar verirdi. Öteki üyelerden oluşan hüküm divanı ise, yargılama işini yürütürdü.
1924 Anayasası’nda da yer alan Divanı âli, icra vekillerini (bakanlar), danıştay ve yargıtay başkanlarıyla üyelerini, cumhuriyet başsavcısını yargılayacak biçimde yeniden düzenlendi; divanı oluşturma yetkisi, 67. md. ile TBMM’ye verildi. Üyeleri yüksek mahkeme (Danıştay, Yargıtay) üyeleri arasından seçilen on dört kişiden oluşmaktaydı. Bu görev 1961 ve 1982 anayasalarında Yüce divan sıfatıyla Anayasa mahkemesi’ne verildi.