Han duvarları, Faruk Nafiz Çamlı Bel’in Anadolu’yu ve gurbeti konu edinen şiiri.
1924’te yazılmış. Çoban çeşmesi kitabında yer almıştır (1926). Şairin öğretmen olarak Kayseri’ye giderken yaptığı yolculuğun izlenimlerini dile getirir; o dönemde Anadolu’nun gerçeklerini yansıtan bazı yazıların (Fevzi Lütfi [Karaosmanoğlu], “Anadolu hanları”, Dergâh, 1921; Refik Halit [Karay], “Anadolu’da bahar”, Ay peşinde, 1918 vb.) etkilerini taşır.
Hecenin 7+7 kalıbı ile yazılmış 140 dizelik şiirin içinde Anadolu insanını simgeleyen Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış adlı bir halk şairinin kaleminden çıkmış gibi gösterilen bir koşma da yer alır. Şairin uzun bir araba yolculuğunda geçirdiği günleri, Anadolu toprağının bahtsız görüntüsünü, hüzünlü han gecelerini, daha önce aynı yerlerde konaklamış hasta bir halk ozanının duvarlara karaladığı yanık mısraları, sonra da onun ölüm haberini alışını dile getirir.
Yer yer doğa tasvirlerinin yer aldığı şiirde, uzayıp giden yaslı yollar, gurbetin ve sılanın bir simgesi olarak kullanılan ara temalardan biridir.