Handan, Halide Edip Adıvar’ın romanı (1912). Yayımlandığında büyük ilgi ile karşılanan romanın kahramanı Handan, batılı yaşam biçimleri nedeniyle kendilerine, çevredekiler tarafından “Cemal Bey’in alafranga kızları” adı verilen üç kız kardeş ve bir yeğenin en büyüğüdür. Mektup şeklinde kaleme alınan romanda, Handan’ın bunalımları, Hüsnü Paşa ile evlenmesi, üstün kişiliğini hazmedemeyen kocası tarafından sürekli aldatılması, beyin hummasına yakalanarak belleğini yitirmesi ve bu dönemde yakın ilgisini gördüğü eniştesi Refik’e âşık olması, belleğini yeniden kazandıktan sonra duyduğu vicdan azabı ve nedamet duyguları içinde ölmesi anlatılır Romanda, bağnazlığı simgeleyen Hacı Murat ailesinin dışında hemen bütün kişiler Batıda yetişmiş ve batılı olmaya çalışan kimselerdir. Halide Edip Adıvar, biraz da kendi yaşamında yakından hissettiği doğu-batı çelişkisini, Handan’ın ve öteki kahramanlarının kişiliklerinde bir senteze ulaştırmaya çalışır.