Kasır; Köşk, saray.
Kasır sözcüğü, genellikle hükümdarlar için kent dışında yaptırılmış ve sürekli oturulmayan binalar için kullanılır. Araplar’ da kasır hemen hemen Batı’daki şatonun eşanlamlısıdır.
Emeviler döneminde, ticaret ve kervan yolları üzerine önemli çöl kasırları yaptırılmıştır (Kuseyramre, Mşatta ya da Kasrülmşatta, Kasrülhayr Kasrüttuba). Fatımiler döneminden Kasrülmenar bu türün önemli örneklerindendir.
Anadolu’da beylerin ya da yerel yöneticilerin kendileri için yaptırdıkları, kalın duvarlı, korunaklı kasırlar vardır Anadolu Selçuklu döneminden Hızırilyas köşkü (Erkilet) ve Haydarbey köşkü (Kayseri) bu türdendir Osmanlı döneminde sultanlar için yaptırılmış, İstanbul dışındaki kasırlar arasında, Edirne sarayı kompleksi içinde yer alan Adalet kasrı, Kum kasrı, Cihannüma kasrı belirtilebilir, İstanbul’da Haliç ve Boğaziçi kıyıları boyunca, sultanların ve devlet önde gelenlerinin dinlenmesi, avlanması için mimarileri ve süslemeleriyle dikkati çeken kasırlar yaptırılmıştır (Sadâbâd kasrı, Göksu kasrı, Aynalıkavak kasrı, Şerefâbâd. kasrı, Hümayunâ-bâd kasrı, Ferahâbâd kasrı vd.). Bunların büyük bir bölümü günümüze ulaşmamış, bir bölümü onarılarak ziyarete açılmıştır (Maslak kasırları gibi). Osmanlı döneminde Anadolu’nun çeşitli kesimlerinde yaptırılan korunaklı kasırların günümüze ulaşan en önemli örneğiyse, İshakpaşa sarayı’dır.