1- Panteizm’in İtimi sufilerce temel ilke olarak kabul edildiği görülmektedir. Bu ilkeye göre gerçekte varlık, Tanrı’dan ibarettir. Canlı ve cansız öteki varlıklar Tanrının güzelliğini ve varlığını yansıtan ve fakat Tanrı’dan da ayrı olmayan nesnelerdir.
2- İnsan, benliğini başka bir deyimle nefsini yok ettikçe Tanrı’mn varlığının bilincine derin bir biçimde varır.
3- İnsan için mutluluk, gönlünde ilâhî aşkı duyarak yaşamaktır. Tanrı’ya âşık olan kimse dünya malına değil, insan ve doğa sevgisine yönelir. Eşitliği, adaleti ve güzel davranışları gerçekleştirmeğe çalışır.
4- Müzik dinlemek ve topluca sohbet etmek insanı ruhsal açıdan inceltir ve Tanrı’ya yaklaştırır.
5- Tapınmak için yapılan toplantılarda kimi Türk tarikatlarında raks edildiğini görmekteyiz.
6- Kimi Türk tarikatlarında eski Türklerde olduğu gibi kadınların da tapınma toplantılarına katıldığına tanık olmaktayız.
7- Türk tasavvufu, medrese mensuplarına nisbetle geniş bir hoşgörünün ve insan sevgisinin de öncülüğünü yapmıştır.
8- Türk tasavvufunun bir özelliği de toplumda dinsel ayrım yüzünden kin beslemeğe karsı çıkarak kardeşlik münasebeti kurulmasını amaç edinmesidir.
9- Türk tasavvufu sanata uygun ortam hazırlamıştır. Özellikle yazın sanatı tasavvufta gelişmiştir. Böylece ortak bir kültür ve dayanışma gelişmiştir. Bu nedenledir ki gerek Haçh seferlerinden muztarip olan, gerek Moğol istilâsından etkilenerek batıya göç eden toplumlar Anadolu’da zamanla kaynaşmışlardır. Tasavvufun getirdiği kardeşlik, sevgi ve adalet düşüncesi yurt savunmasını da kolaylaştırmış, yeni bir Anadolu toplumunun doğmasına neden olmuştur.