Darbuka; Kupa biçimindeki, madenden (bakır, pirinç, alüminyum) ya da pişmiş topraktan gövdesinin geniş ağzına gerilmiş deriye ellerle vurularak çalınan ritim çalgısı.
Darbuka: Türk musikisinde bir usul vurma aleti
Ayakta çalınırken sol koltuk altına; oturarak çalınırken de sol bacakla sol kol arasına sıkıştırılan darbukanın, alt tarafı açıktır Geçmişi Eski Mısır’a değin uzanır Eskiden olduğu gibi günümüzde de arap müziğinin başlıca ritim çalgısıdır XX. yy.’ın başlarında, gazinolarda çalan türk müziği topluluklarına katılan madeni gövdeli ve akort vidalı darbuka, yüzyılın ortalarında Türkiye’de oldukça yaygınlaşmaya başladı. Toprak gövdeli darbuka, “dümbek” ya da “dümbelek” adlarıyla Anadolu’da halk arasında öteden beri kullanılmaktadır Daha çok kadınlar tarafından ve özellikle düğünlerde kendi aralarında düzenledikleri eğlencelerde kullanılır. Klasik musikide kullanılmaz. Son zamanlarda fasıl musikisine girdi.