Emrah İle Selvihan, halk hikâyesi. Bir âşığın (Ercişli Emrah) yaşamı çevresinde oluşmuş hikâyelerdendir. 1604 yılında Van kalesi’nin Şah Abbas ordularınca kuşatıldığı dönemde, Van, İsfahan, Tiflis yörelerinde Emrah ile Selvihan’ın birbirine kavuşma yolunda geçirdikleri serüveni konu edinir.
Emrah’ın çocukluğu, babasıyla ilişkisi, şiir söylemeye başlaması, Selvihan ile karşılaşması, birbirlerine âşık olmaları, Selvihan’ın Şah Abbas tarafından kaçırılması, Emrah’ın Selvihan’a kavuşmak için birçok sınavdan geçmesi, Şah Abbas’ın iki âşığı birleştirmesi gibi bölümlerden oluşur.
Hikâyede, Emrah’ın rüyada pir elinden bade içmesi, Selvihan’ı düşünde görmesi, uyandığında şiir söyleme yeteneğini kazanması türünden halk hikâyesi motifleriyle, Emrah’ın ikinci sevgilisi Selatin Peri’nin bir peri kızı olması, pirin zor durumlarda imdada yetişmesi gibi masal motifleri yer alır. Ayrıca, olayların bir savaş sırasında geçmesi, birleşmeye engel olanın ana-baba değil, Şah Abbas gibi tarihsel bir kişilik olması, iki gencin sonunda onun yardımıyla evlenmeleri gibi öğeler hikâyeyi benzerlerinden ayırır.
Emrah’ın bir âşık olan babasına karşı çıkması, âşıklık sınavında onu yenmesi vb. başka hikâyelerde benzeri az görülen motiflerdendir.