Türkler, Orta Asya’da hava koşullarının sert olması nedeniyle çok eski dönemlerden beri eldiven kullanıyorlardı. Bunlar koyun postundan yapılıyor ya da yünden örülüyordu.
Osmanlılarda XIX. yy. başlarına değin eldiven, belli amaçlar dışında az kullanılan bir giyim eşyasıydı. Eldivenin giyimi tamamlayıcı bir süs öğesi olarak görülmesi ve ithal edilen mallar arasında yer alması XIX. yy.’ın ikinci yarısındadır. ithal edilen eldivenler içinde özellikle ceylan ya da deve derisinden yapılıp üzeri çeşitli biçimlerde bezenmiş olanlar dikkat çekicidir. 1950’lerden sonra Türkiye’de de eldivencilik gelişmeye başladı. Günümüzde her türlü gereksinimi karşılayacak türde (iş, spor, sokak vb.) eldiven yapılmakta ve yurdun her yöresinde kullanılmaktadır.
Anadolu’da ellik denilen ve kadınların kendi eğirdikleri yünden ya da tiftikten örüp üzerini çeşitli motiflerle bezedikleri eldivenler, günümüzde de yapılmaktadır. Bunlar el örgüsü çorapların tüm özelliklerini taşırlar.
Kutsal Kitap’ta ve Homeros’ta geçen eldivenin kökeni Persler’e dayandırılır. VI. yy.’dan IX. yy’a dek, keşişlerin tek parmaklı eldivenleri yalnızca kaba işlerde kullanılıyordu. VII. yy.’da imparatorlar, lal renkli, kenarları inci işlemeli ve değerli taşlarla süslü eldivenler giyerlerdi. Tek parmaklı eldivenlerden daha sonraki bir dönemde ortaya çıkan ayrık parmaklı eldivenler, XII. yy.’da yaygın bir biçimde kullanılıyordu. Savaşçılar, şahin yetiştiricileri, kralın av köpeklerine bakan görevliler kalın geyik ya da köpek derisinden eldivenler kullanırlardı; sivil yaşamda daha ince derilerden yapılmış ya da ipek, kadife eldivenler kullanılırdı.
XVI. yy.’da kokulu, ipek, altın ve gümüş sim işlemeli, yüzüklerin görünebileceği biçimde yırtmaçlı eldivenler modaydı. El üzerindeki işlemelerin yerini çoğu kez, markalar, gül motifleri ya da şerit fiyonklar aldı (kırmızı eldivenler), Lois XIV eldivenlerinin bileklerden yukarı çıkan uzun, evaze kenarlarında uzun ipek saçaklar bulunuyordu. Louis XV döneminden başlayarak, süsler yalnızca asker eldivenlerinde kullanılır oldu; bu eldivenlerin meşin kollukları, bileği kılıç darbelerinden koruyordu.
Eldivenler pamuklu, ipek, yün, sentetik maddelerden dokunabildikleri gibi deriden ya da kauçuktan da yapılabilir; ipek, naylon, pamuk dokuma eldivenler bir modele göre biçilip dikilirler ya da tezgâhta dokunurlar ve dokuma eldivenlerde hiçbir dikiş izi bulunmaz. Deri eldivenler beyaz sepileme işleminden geçirilmiş kuzu, oğlak, koyun derilerinden ya da geyik, köpek, su samuru, deve güderisinden yapılır. Glase ve süet eldivenler beyaz sepilenmiş derilerden üretilir, ama süet eldivenlerde derinin tersi kullanılır.