Destanlarda, halk hikâyeleri ve masallarda da sık sık geçen elma motifi, genellikle neslin devamını saÄŸlayıcı mucizeli özelliÄŸiyle ele alındı.’Asuman ve Zeycan hikâyesi’nde bir derviÅŸin, çocuÄŸu olmayan iki kiÅŸiye birer elma vererek yarısını kendilerinin, diÄŸer yarısını da eÅŸlerinin yemesini söylemesi ve sonuçta Asuman ile Zeycan’ın doÄŸması gibi.
Manas destanı, Bey Böyrek hikâyesi, MelikÅŸah ile Güllü Han, Kerem ile Aslı gibi yapıtlarda elmanın bu özelliÄŸi görülür. “KomÅŸunun kızı” masalında zehirli elma, “Para çantası” masalında sihirli elma motifi yer alır.
“Aslan sütü” masalında ise elma gençleÅŸtirici özelliÄŸi ile ortaya çıkar. Adak, niÅŸan, gönül verme (Ferhat ile Åžirin) ve baÄŸlılığı da simgeler. Åžiirde biçimi dolayısıyla sevgilinin yanağı, çenesi elmaya benzetilir.