Hülagü İlhanlı devletinin kurucusu (1256-1265). Kardeşi Büyük Han Möngke tarafından İsmaillere ve halifeye karşı savaşmak üzere komutanlığına getirildiği orduyla, 1253’te Moğolistan’ dan yola çıktı, İran ve Kafkasya’daki bazı hükümdarları kendine bağladıktan sonra Ceyhun’u geçerek (1256) İsmaililerin üstüne yürüdü; Alamut kalesini alarak batınileri ezdi.
Irak’ta, halifenin ordusunu bozguna uğratarak Bağdat’a girdi ve halife Mustasım’ı öldürttü (1258). Ertesi yıl çıktığı Suriye seferinde Meyyafarıkin, Urfa, Halep’i ele geçirdi; Şam’ı kuşatmaya hazırlanırken kardeşinin ölümünü duyunca İran’a döndü. (Bıraktığı kuvvetler, Ayn Calut’ta Mısır Memlukları tarafından ağır bir yenilgiye uğratıldı), İran, Irak, Kafkasya ve Anadolu’ya Büyük Han adına egemen oldu ve Büyük Han’ın bağlısı anlamında “ilhan” unvanını aldı. 1262’de Altınordu devleti üzerine yürüdü, başlangıçta başarılı olarak Terek’in ötesine kadar ilerledi, ama daha sonra yenilerek askerlerinin büyük bölümünü kaybetti. Savaşlarda yıkılan kentlerin onarılmasına önem verdiği gibi Hristiyan eşi Dokuz Hatun da ülkedeki Hristiyan halkları Müslümanların zararına himaye etti. Hulagu, barış zamanlarında kaldığı Orumiye gölü kıyısındaki Meraga’nın kuzeyinde büyük bir gözlemevi, gölün doğusundaki Şah yarımadası üzerinde de zamanının en görkemli saraylarından birini yaptırttı. Ölümünden sonra, Moğol geleneklerine göre haremindeki genç ve güzel kızlarla birlikte bu göldeki bir adaya gömüldü.