Osmanlılar döneminde mahalle tulumbacılarının yangınları söndürmede yetersiz kalmaları üzerine bir itfaiye örgütü kurması için zamanın hükümeti, Macaristan’dan kont Sezecsenye adında bir uzman subayı İstanbul’a getirtti. Macar uzman, çalışmaları sonunda çağın koşullarına uygun, dört nizamiye ve bahriye takımından oluşan İtfaiye alayını kurdu (26 eylül 1894). Alay, çağdaş araç ve gereçlerle donatıldı. Askeri nitelik taşıyan bu kuruluş 29 yıl hizmet verdikten sonra yangın söndürme görevi belediyelere bırakıldı (25 eylül 1923).
İstanbul vali ve belediye reis vekili Ali Haydar Bey’in (Yuluğ) çabalarıyla İstanbul’da Türkiye’deki çağdaş itfaiyeciliğin ilk adımları atıldı, itfaiye örgütü yurt çapında hızlı bir gelişme gösterdi, ikinci Dünya savaşı yılları (1939-1945) dışında her yıl örgüt için ülkeye ileri ülkelerde çağdaş teknoloji ile yapılmış araç ve gereçler ithal edildi. Düzenlenen kurslarla itfaiye eri gereksinimi karşılandı.
Günümüzde Türkiye’de bütün il ve ilçelerde, belediyesi olan öteki yönetim birimlerinde itfaiye örgütü vardır, İstanbul, Ankara, İzmir. Adana, Samsun gibi büyük illerde itfaiye örgütü ileri ülkeler düzeyindedir. Liman kentlerinde kara itfaiyesinin yanı sıra deniz itfaiyesi de vardır.