Başlık, başı örtmek için kullanılan, çok çeşitli biçimleri olan giyim eşyası. Erkekler eski zamanlarda takke ya da külah biçiminde başlıklar giyerlerken kadınlar ortaçağın sonlarına değin peçe ve keten ya da ipekten örtü kullanırlardı.
Çoğunlukla törenlerde kullanılan başlık, giyenin işini ya da rütbesini belirtmeye yarardı.
Bitki liflerinden evde yapılmış başlıklar, eski Avrupa ve Anadolu köy gelenekleriyle bağlantılıdır. Mercurius’un ilk heykellerinden birinde samandan örülmüş bir şapka giydiği görülür. Eski Yunan ve Roma zanaatçıları çoğunlukla keçeden yapılmış, tepesi yumurta biçimli külahlar giyerlerdi. Külahın dışa doğru taşan alt bölümleri sonradan şapkanın kenarlarını oluşturdu. Roma’da bu şapka pleplerin bir işaretiydi; özgürlüğü bağışlanan bir köle başındaki bu tür külahtan tanınırdı. Yüksek sınıftan insanlar kötü hava, avlanma ve yolculuk dışında başlık kullanmazlardı, imparator Augustus yaşlılığında dışarıya sürekli başlıkla çıkarak yeni bir moda yaratmıştı.
Mısır’da, alnı ve başı örterek omuzlara kadar uzanan başörtüsü ve takke yaygındı. Ayrıca güneşten korunmak için insan saçından ya da koyun yününden peruklar da kullanılırdı. Miğferler rütbeleri gösteren simgelerle bezenirdi. Engerek yılanı krallık gücünü, kuştüyü de egemenliği gösterirdi.
Ortaçağın başlarında kentlerde yaşayanlar, kadın olsun, erkek olsun, genellikle kumaştan yapılmış kabarık başlıklar giyerlerdi. Ortaçağ boyunca her sınıftan kadın, saçları saklayan vc yüzü saran bol dökümlü başörtüsü kullanırdı.