Keşişlik nedir? Keşişlik nasıl ortaya çıkmıştır, tarihçesi hakkında bilgi. Keşişler nasıl yaşar, özellikleri nelerdir.
Hristiyan dininde, bir tarikata bağlı olarak hiç evlenmeden yaşayan din adamı. Keşişliğin kökeninde Brahmanizm, Budizm Judaizm gibi eski Doğu inanışları bulunur. Yahudilikte de keşiş toplulukları vardı. Hristiyanlık ile birlikte keşişler ve keşişlik kendine özgü bir gelişme göstermiştir. Hristiyanlıkta keşişlik, İncil‘de ifadesini bulan iyiyi doğruyu aramak için dünya ile ilişkilerini keserek tapınmaktır.
İlk keşişler, İsa’nın da bir zamanlar çölde gezmesini örnek alarak, dinin yasakladığı şeylerden kaçıp özgürce ibadet etmek için çöle çekilen dindar Hristiyanlardı. Paganların toplu halde Hristiyan olmaları ve kilise barışının sağlanması sonucu, din kurallarının gevşemesi üzerine dindarlar, küçük topluluklar kurarak birlikte yaşamaya başlamışlardı. Bunlardan en bilineni, Aziz Antonius’un (251-356) topluluğudur. Aziz Pacamus (290-346), Mısır çöllerinde yaşayan toplulukları örgütleyerek keşişliğin temelini atmıştır. Bu sıralarda, Mısır ve Suriye civarındaki çöllerde yaklaşık 500.000 kişinin yaşadığı sanılmaktadır. Kilise yöneticileri, bazı kutsal kişilerin aşırı davranışlarını düzenleme gereğini duymuşlardır.
Kilisenin Yunanca konuşulan doğu yarısında, Aziz Basileios (330-379), Anadolu’ da kurduğu manastırlarla, kendinden sonra gelenlerin de izleyeceği, keşişliğin yaşam biçimini saptamıştır. Kilisenin Latince konuşulan batı yarısında ise, Nursialı Aziz Benedictus (529 dolayları), baş keşişi olduğu Monte Cassino manastırındaki kişisel deneyimlerinden faydalanarak kurduğu tarikat ile Latin dünyasında keşişliğin kurallarını düzenlemiştir.
Kendilerini Tanrının hizmetine adamış keşiş toplulukları, şiddetin egemen olduğu Orta Çağ boyunca, entelektüel kültürün, çok küçük de olsa bir parçasını korumuşlardır. Assiseli Aziz François (1182-1226) ise, 1209′ da, çevresine topladığı fakirlerle, keşiş hayatı yaşamaya başlamıştır. Kendisi zengin bir ailenin çocuğu olduğu halde, dilencilik yaparak yaşamıştır. Daha sonra, Papa III. İnnocent, Aziz François’in çevresindeki dilencileri örgütleyerek, Fransisken keşişliğini kurumlaştırmıştır. Gene Batı’da, Aziz Ignatus Loyola (ölümü 1556), Papanın inançlı bir eri olarak, çevresine topladığı gençlerle, Reformasyon hareketine karşı Katolik davasını savunmuştur. Daha sonra, gençler, Cizvit Topluluğu olarak örgütlenmiştir.
Büyük Kültür Ansiklopedisi 7 Cilt Sayfa 2637
