Kütahya’nın Kültürel Özellikleri Nelerdir? Kütahya’nın kültürü, türküleri, halk müziği çalgıları, yöresel oyunları, giyim ve kuşamı
Kütahya’nın Kültürel Özellikleri Kısaca
Yöre müziği geleneksel törelerle iç içedir. Kütahya da zengin bir saz kültürü vardır.
Tezeneli sazlardan iki telli divan sazı, bağlama ve cura yaygındır. Dilli, dilsiz, kavallar, davul, dümbelek, deblek (toprak darbuka), tef. kasık, diğer halk çalgıları arasındadır.
Yöredeki ünlü türkülerin bazıları şunlardır: Kara Koyun. Koyunların Beyidir. Yasemen Dalına, Erkek Kına Havası, Kar mı Yağdı Kütahya’nın Dağına. Dağ Başında Kestane, Bedestene Vardım. Ay Oğlan Yiğit misin, Mustafam Kaşların Kara, İstanbul’un Konakları Köşeli, Gediz Pazarı… vb.
Geleneksel halk oyunları zeybek ve kaşıklı oyunlardan oluşur.
Giyim ve Kuşam: Geleneksel kadın giyimi “çatal ağ” denen şalvar, örtme, entari, car ya da çarşaftan oluşur. Başa “bino” denen bir tür fes giyilir. Yün çoraplar işlemeli olup ayağa mest ve “geçmeli” denen ayakkabılar giyilir.
Geleneksel erkek giyimi mintan, hırka, cüppe ve entariden oluşur. Gençlerde zeybek giyimi görülür. Cepken, şalvar ve mintan gibi geleneksel giysiler kimi orman köylerinde halen varlığını sürdürmektedir.
Kütahya İline Ait Bazı Sözler
- Yenice eleğim, hangi duvara asayım.
- Her kadının bir yoğurt çalışı vardır.
- Kız evi bir değirmendir; arı da gelir dan da.
- Avurdu bol, hatır yapar; iş bitirmez.
- Çocuk, ekmeği dolapta bitiyor (yetişiyor) sanır.
- El ağlarsa; gözünden, anam ağlarsa: özünden.
- Eşe eşe toprak ürer, söyleye söyleye söz.
- Gün çarığı yakar, çarık ayağı sıkar.
- Her buluttan yağmur yağmaz, her karıdan oğlan doğmaz.
- Kel, başından, kör gözünden korkar.
- Uyuz eşeğe gümüş kaşağı yakışmaz.
- Yolma ot hayvana, kuyma öğüt insana yaramaz.
- Gök, gök üstüne olmuşta ev, ev üstüne olmamış.
- Sen höt ben höt kim veri koca öküze ot.
- Kaldır kaşını yiyeyim aşını.
- Karını kaynına, paranı koynuna emanet et.